OSB ve komorbiditeler
Grzadzinski,
R., Huerta, M., & Lord, C. (2013)’e göre, OSB için tanı kriterlerini
karşılamak için, bir çocuğun sosyal iletişim ve etkileşimin üç alanının her
birinde ve ayrıca dört tür kısıtlı türün en az ikisinde kalıcı eksikliklere
sahip olması gerekir. İletişimde ve çoklu bağlamlarda sosyal etkileşimde kalıcı
eksiklik olmalıdır. Anormal sosyal yaklaşım ve normal ileri-geri konuşmanın
başarısızlığından kaynaklanan sosyal-duygusal karşılıklılıktaki eksiklikler;
çıkarların, duyguların veya etkilerin daha az paylaşılması; sosyal
etkileşimleri başlatamama veya bunlara yanıt verememe buna örnek olarak
verilebilir. Başka bir örnek, zayıf
entegre sözlü ve sözsüz iletişimden kaynaklanan, sosyal etkileşim için
kullanılan sözlü olmayan iletişim davranışlarındaki eksiklikler; göz teması ve
beden dilindeki anormallikler veya jestleri anlama ve kullanmadaki eksiklikler;
yüz ifadeleri ve sözsüz iletişim eksikliğidir. İlişkilerin geliştirilmesi,
sürdürülmesi ve anlaşılmasındaki açıklar, örneğin, çeşitli sosyal bağlamlara
uyacak şekilde davranışı ayarlamadaki zorluklar; yaratıcı oyunu paylaşmada veya
arkadaş edinmedeki zorluklar; akranlara karşı ilgi yokluğu da bunlara örnek
olarak verilebilir.
Casanova ve ark. (2020)’na göre, OSB
komorbidite olmayan ve olan alt türlere ayrılır. Komorbidite olduğunda, OSB’ye
ek olarak epilepsi nöbetleri, çoklu sistem bozuklukları (GI komorbiditeleri),
ve psikiyatrik bozukluklar görülebilir. Komorbiditelerin varlığı, düşük
sosyoekonomi ve ölüm oranlarını artıran ek unsurlardır.GI komorbiditelerine
örnek olarak, reflü, kabızlık, ishal, gıda alerjileri, kolitler, ülserler ve
iltihaplı hastalıklar, uyku sorunları ve davranış bozuklukları verilebilir. GI
bozukluklarını tedavi etmek, çoklu sistem bozukluğu yaşayan OSB hastasında çok
çeşitli bozuklukları (zihinsel, davranışsal, uyku) hafifletmeye yardımcı
olabilir.
Casanova ve ark. (2020)’na göre,
egzersiz eksikliği, uygun olmayan beslenme, gıda seçiciliği OSB obezitesine ve
yetersiz beslenmeye neden olur. Obezite, insülin direncine ve tip-2 diyabet,
hipertansiyon, kardiyovasküler hastalık, felç, uyku apnesi, gut, osteoartrite
yatkın hale getirir. Obezite, OSB'li çocuklar arasında bir salgın olarak ortaya
çıktı. Fazla kilo alımının önlenmesi kişiye özel tıbbın ana hedefidir.
Hughes ve Ashwood (2018), Candida
Albicans'ı hedef alan antikorların OSB’li çocukların % 36'sında pozitif
olduğunu bildirdi. Çalışma, OSB'li bireylerin fungal mikrobiyatalarına ve aynı
zamanda önemli değişikliklerin (dysbiosis) olasılığına dikkat çekmektedir.
Ferguson ve ark. (2016)’na göre,
artan stres tepkisi, OSB'nin gastrointestinal (GI) semptomlarını artırma
eğilimindedir. Alt gastrointestinal sistem semptomları, OSB'de strese kortizol
yanıtı ile ilgilidir. Stresle ilişkili- sitokinlerle ilgili olmayan- alt
gastrointestinal sistem semptomları görülebilir. Gerileyen OSB'de
gastrointestinal semptom-kortizol yanıt ilişkisi en güçlüdür.
Goodel, Druss ve Walker’a (2011) göre,
zihinsel bir bozukluğa sahip olmak, kronik bir durum geliştirmek için bir risk
faktörüdür, aynı şekilde tam tersi de doğrudur, kronik bir duruma sahip olmak,
bir zihinsel bozukluk geliştirmek için bir risk faktörüdür. Tıbbi ve zihinsel
bozuklukların birlikte ortaya çıkmasına yol açan yollar karmaşık ve çift
yönlüdür.
Avni ve ark. (2018)’nda, OSB
tanısına eşlik eden DEHB ve anksiyete grubunda, anksiyetenin ortaya çıkışı
zayıf uyumsal işlevsellik becerileri ile ilişkilendirilmiştir. Bunun tam tersi
de söylenebilir, DEHB ve anksiyete belirtilerinin varolması, OSB’de daha zayıf uyumsal
işlevsel becerilerinin oluşmasına yol açmıştır.
Guerrera ve ark. (2019), OSB’ye
eşlik eden psikiyatrik davranış problemlerinin, içselleştirme (daha az çevre
ile etkileşime girme) ve dışsallaştırma (sözlü ve davranış olarak öfkeyi
yansıtma) olarak karşımıza çıktığını belirtir. OSB’de sorunlu davranışlar uyku bozukluğu ile
artar.
References
1. Grzadzinski, R., Huerta, M., & Lord, C.
(2013). DSM-5 and autism spectrum disorders (ASDs): an opportunity for
identifying ASD subtypes. Molecular autism, 4(1), 1-6.
2. Casanova, M. F., Frye, R. E., Gillberg, C.,
& Casanova, E. L. (2020). Comorbidity and Autism Spectrum Disorder. Frontiers
in Psychiatry, 11, 1273.
3.
Hughes, H. K.,
Rose, D., & Ashwood, P. (2018). The gut microbiota and dysbiosis in autism spectrum
disorders. Current neurology and neuroscience reports, 18(11),
81.
4.
Ferguson, B. J.,
Marler, S., Altstein, L. L., Lee, E. B., Mazurek, M. O., McLaughlin, A., ...
& Beversdorf, D. Q. (2016). Associations between cytokines, endocrine
stress response, and gastrointestinal symptoms in autism spectrum
disorder. Brain, behavior, and immunity, 58, 57-62.
5.
Goodell, S.,
Druss, B. G., Walker, E. R., & Mat, M. J. R. W. J. F. P. (2011). Mental
disorders and medical comorbidity. Robert Wood Johnson Foundation, 2.
6.
Avni, E.,
Ben-Itzchak, E., & Zachor, D. A. (2018). The presence of comorbid ADHD and
anxiety symptoms in autism spectrum disorder: clinical presentation and
predictors. Frontiers in Psychiatry, 9, 717.
7.
Guerrera, S.,
Menghini, D., Napoli, E., Di Vara, S., Valeri, G., & Vicari, S. (2019).
Assessment of psychopathological comorbidities in children and adolescents with
autism spectrum disorder using the child behavior checklist. Frontiers
in psychiatry, 10, 535.