Ot gibi yaşamak ve hayatın anlamı
Bayramın birinci gününde, tüm ağır işlerime ara verdim biraz. Başkalarına iyilikte ve yardımda bulunmak için kendimden ve kendi hayatımdan ne çok ödün vermişim. Topluma malolan bir işi yapmanın da bu tarz ağır bedelleri oluyor demek ki. Kendi hayatınıza çeki düzen verecek, boşlukta düşünecek bir anınız dahi bulunmuyor. Bir de ihtiyacı olan, hasta insanlarla çalışmak, ister istemez onların binbir zorlukla geçen hayatına dahil olmanızı getiriyor. Geçen sene, hastanede geçen Ramazan ve Bayramın, Haziran ayında da annemin vefatının ardından bu sene daha da kötüsü karşılıyor beni. Bayramda gidilecek, eli öpülecek bir annemin dahi olmayışı. Hadi babamın olmamasına 35 yıldır alışmıştım, şimdi annesizlik daha ağır bir gerçek olarak çıkıyor karşıma. Annesiz kalınca, kendimin bir yetişkin olarak anneliğimi artırmam gerektiğini düşündüm. Kendi içimdeki bayram sabahını bekleyen çocuğu güzel karşılamam gerekiyordu. Öncelikle, en pembesinden ve yeşilinden bir bayramlık bluz ve pantolon aldım. Oğlu